شبهـای بی قـراری چـشمم سحـر نشد            دلـواپـسی و غـربت و اندوه سر نشد

آهم کـشیـد شعـله ولی بـال و پـر نشد            اصلاً کـسی ز حـال دلـم با خـبر نشد

فرموده ای که شرط وصالت صبوری است

وقتی زمان زمانۀ هجران و دوری است

ای طـلعـة الـرشیـدۀ من أیهـا العـزیز            ای غــرة الحـمـیـدۀ من أیهـا الـعـزیز

ای نـور هر دو دیـدۀ من أیها العـزیز            خـورشـید من سپـیـدۀ من أیها العزیز

اين جمعه هم غـروب شد اما نیامدی

ای آخـرین سـلالـۀ زهــرا نـیـامــدی

وقتی که هست چشم تر تو مطاف اشک             گم می شود دوباره دلم در طواف اشک

چشمان بی قرار من و اعتکاف اشک             آقا بخر مرا به همین دو کلاف اشک

این اشـک ها شــده هـمـۀ آبـروی من

چشمی گشا به روی من ای آرزوی من

آمـد مـحـرم و غـم عــظـمای کـربـلا             خون می تراود از دل صحرای کربلا

چشمان توست مصحف غم های کربلا             داری به دوش پــرچـم آقـای کـربـلا

هر صبح و شام غرق عزا گریه می‌کنی

با روضه های کرب و بلا گریه می‌کنی

در حیرتم که با دلت این غم چه می‌کند             شب های داغ و شیون و ماتم چه می‌کند

با چـشـم هات اشک دمـادم چه می‌کند             زخمی ترین غروب محرم چه می‌کند

امشب بیا که روضه بخوانی برایمان

صاحب عزای خون خدا صاحب الزمان

امشب بيا و با دل خونين جگر بخوان            از ماه خون گرفته و شق القمر بخوان

از شام بی کسی و شب بی سحر بخوان            از روضه های عـمه تان بيشتر بخوان

وقتی که چشمهای تو از غم لبالب است

آئیـنه غـریبی و غـم های زیـنب است

اين خاک غرق ندبه و آه است العجل            هر صبح جمعه چشم به راه است العجل

آل عــبـا بــدون پــنـاه اسـت الـعـجـل             بر روی نیـزه ها سر ماه است العجل

یا این دل شکـسـتۀ ما را صـبور کن

یا لا اقل به خاطر زینب ظهــور کن